Pinau(-nanet)
Euphrasia minima
Orobanchaceae Scrophulariaceae
Noms en français : Euphraise naine, Petit casse-lunettes.
Descripcioun :Aquest pinau èi di proun nanet, coume l'avèn nouma, e fau bèn se beissa pèr lou bèn vèire. Trachis dins li pelouso de mountagno. Li flour soun en generau jauno mai peréu pòu prendre de coulour mai blanco e pourpro (fotò).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 2 à 15 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Euphrasia
Famiho : Orobanchaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 5 à 7 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1200 à 2800 m
Aparado : Noun
Juliet à setèmbre
Liò : Champino
- Pelouso
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuropenco
Ref. sc. : Euphrasia minima Jacq. ex DC., 1805
Ragadiolo(-manjadisso)
Rhagadiolus edulis
Asteraceae Compositae
Nom en français : Rhagadiole comestible.
Descripcioun :Aquesto planto de l'an primo, proche de l'erbo-di-teté, trachis dins li relarg un pau fre en basso Prouvènço. Se recounèis eisa à si fru en estello caupu dins li bratèio alor que lou dóu cèntre èi croucu (fotò). Pèr la destria de Rhagadiolus stellatus, fau counta li branco d'estello (7 à 9 o 5 à 7 eici) e la descoupo di fueio.
Usanço :La ragadiolo èi manjadisso, pèr eisèmple en ensalado. Se dis peréu qu'es aperitivo e diuretico.
Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Rhagadiolus
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 16 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 700 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Pelouso roucaiouso fresco
- Ermas
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Rhagadiolus edulis Gaertn., 1791